Bu olay yaklaşık 1 sene önce oldu.
Askerdeyim. Askerde kitap okuyamam diye yanıma fazla kitap almamıştım. Hem telefonum yanımdaydı. Telefonla pek çok şey yapabilirdim! Derken askerliğin ilk günü telefonu kaptırdım. Aslında plan da yapmıştım o kadar. Fakat komutan korkutunca çıkarıp kendim verdim telefonu. 😁 Powerbank bile vardı yanımda. Komutan adımı sorunca Metin dedim, korkudan sesim çıkmamış olacak ki duymadı beni. Tekrar sordu. Ben de lazerle üstüne adımı yazdırdığım powerbank'i gösterdim. Komutan güldü. Powerbank'i de aldı. Aslında hava atmak gibi bir düşüncem olmamıştı. Sadece powerbank çalınırsa çalan kişinin o ismi hep görmesini istemiştim. 😈
İlk haftadan askerde hasta oldum. 4 gün rapor aldım. 😂 O 4 günde de kitabımı bitirdim! Okuyacak kitabım kalmadı. Şırnak'ta çarşı izni yok bir şey yok. Ne yapacaktım? Babamdan istesem çıkmaz ayın son çarşambası gönderir kitabı kesin! Arkadaşlarıma yazdım. Sağolsunlar desteklediler beni. Kargo ile kitabım geldi. Gelen kitaplardan biri Simyacı'ydı. Kitabı okuyunca böyle güzel kitabı neden daha önce okumadım demiştim. Daha sonraları asteğmenlerden biri hem yaş yakınlığı hem de kafa dengi olunca samimiyet kurduk. Sağolsun ondan da kitap aldım. ☺
Askerde insanlar gerçekten değişik davranıyor. Bazıları askerliğin insanı değiştirdiğini farklı davrandığı söylüyor. Haklı olabilirler ama ben yine de nerede ve ne zamanda olursan ol, insan kendine yakışanı yapar görüşüne inanıyorum. Malum hırsızlık olayları da çok oluyor. Ben dolabıma kilit koymamıştım. İki sabun, şampuan, giysiler ve kitaplar var. Neyi çalacaklar ki? Demiştim ve yanıldım. Kitabım çalındı! Çalınan kitap Simyacı'ydı. O kitabı ben ödünç almıştım! Okuyacak kişi istese verirdim ben ona. Çalmak nedir ya! Koğuş sorumlusuna sorsam da o kitabı asla bulamadım. Bir ara başka biri de beni kitap okurken gördü. İyi birine benziyordu, kitap istedi ben de verdim. Yakında yerim değişecek dedi, kitabı sat bana, dedi. Sorun değil dedim, hediye ettim ona. Böylece bana ödünç verilen iki kitabım da gitti.
İtiraf ediyorum. Askerlik bittiği zaman o kitapların sıfırlarını alıp Ankara'daki arkadaşımın yanına gittim ve kitapları elden verdim. Arkadaşım kitapların yeni olduğunu anlamadı! Ben de ona yalan söyledim... İçim pek rahat değil ama pişman değilim.
Çok keyifliydi yazı. Daha çok gülümsedim halinize😊😊 işin tuhaf tarafı nasıl kitabın yeni olduğunu anlamazlar. Ben olsaydım fark ederdim😄
YanıtlaSilBelki de anlamıştır, kim bilir? Bir kitap sever olarak kitapları temiz tutmaya özen gösterdiğimi biliyordu hatta şöyle demişti: " İki defa okunmasına rağmen sıfır gibiler." Büyük ihtimal bunu öylesine demişti, sıfır kitap alıp vereceğim aklına gelmemişti. 😁
SilYorum için teşekkürler.