Biraz bencilce olacak belki ama 2020 bana o kadar da kötü gelmiyor. Kendimi Zetsuen no Tempest animesinde gibi hissediyorum. O animede dünya çapında büyük olaylar olurken başkarakterlerin umrunda değildi. Çünkü onlar için hayat bir noktadan sonra durmuştu. Öyle büyük bir kayıpları vardı ki artık ondan sonra ne olduysa önemli değildi...
Geçen gün Cemil Meriç'in bir alıntısını okudum. Alıntıda tam beni anlatan kısım vardı. ''Realiteden uzaklaşır, kitaptaki olaylara bağlanır. '' Tamam da benim amacım bu zaten. Öte yandan yıllar önce okuduğum ama sevdiğim için defalarca okuduğum yazının ''Hayatın boyunca kendini güçsüz hissettin sen. Bu kitabı okurken kendini güçlü hayal edersin. Ama bu hayallere dalıp gerçek hayatı, yaşamayı unutmak doğru değildir. Kitabı kapattıktan sonra kıçını kaldır ve memnun olmadığın şeyler konusunda bir şeyler yap.'' bu kısmı da sürekli aklıma geliyor.
En son da şuna bakıyorum.
"Ama bu hayallere dalıp gerçek hayatı, yaşamayı unutmak doğru değildir. Kitabı kapattıktan sonra kıçını kaldır ve memnun olmadığın şeyler konusunda bir şeyler yap."
YanıtlaSilBu alıntıyı her gün görebileceğim bir yere yazıp okumalıyım. Tam da ihtiyacım olan sözler. Teşekkürler :-)
Ben de teşekkür ederim yorum için :) ayrıca o alıntıyı aldığım yazıyı da okumanızı tavsiye ederim. Harry Potter üzerine yazılmış en güzel yazı bence.
Silhttps://fantastikcanavarlar.com/dusunseli/19-yil-sonra-kacis-edebiyatina-bir-de-kelid-aynasindan-bakin/amp/